The view that the rejection of 120 thousand Artsakh Armenians will save #Armenia and 3 million Armenians is untrue, if there was really a question of saving Armenia, if we knew that Artsakh people would save mother Armenia by sacrificing everything, we would do it ourselves, without anyone’s flaming speeches. This thesis is neither political, nor moral, nor any other perspective not true !
Artsakh has been Armenia’s shield for years and has already given more than 120 thousand victims throughout history saving Armenian statehood and the Armenian people, the Armenian nation and the #Armenian gene. In fact, by saving Artsakh, we are saving, the whole Armenian people, this must be realized. More, this must be understood Armenian society as well.
But the problem is that this is not a dual choice between Armenia and Artsakh’s as some try to present it, in which #Turkey and #Azerbaijan want is exactly that for us to split, thinking that the two-choice is between Armenia and Armenia. In fact, Artsakh is just at the forefront, and what if you if you don’t have frontlines, you’ll lose.
The opinion that by sacrificing 120,000 Artsakh #Armenians it is possible to save 3 million Armenians in #Armenia is the deepest misconception. If there was really a question of saving Armenia, if we knew that the people of Artsakh sacrificed everything to save Mother Armenia, we would have done it. by themselves, without anyone’s fiery words. This thesis is fundamentally wrong, neither politically, nor moral, nor any other point of view.
#Artsakh has been the shield of Armenia for a very long time and has caused much more than 120 thousand victims throughout history, saving the Armenian statehood and the Armenian people, the Armenian gene fund. In fact, by saving Artsakh, we are saving the entire Armenian people, we need to realize this. Moreover, Armenian society should also understand this clearly.
But the problem is that we should not artificially create a dilemma of choice between Armenia and Artsakh, especially, this is exactly what a number of forces have been aiming for for for a long time, in particular, #Turkey and #Azerbaijan. They want us to be divided and must choose between Armenia and Artsakh. In fact, Artsakh is simply at the forefront, and if there is no front, then we will all inevitably lose.
The opinion that by #sacrificing 120,000 #Artsakh Armenians, 3 million Armenians in #Armenia can be saved is a profound delusion. If there really was a question of saving Armenia, if we knew that the people of Artsakh had sacrificed everything for the sake of saving Mother Armenia, we would have done it ourselves, without anyone’s fiery speeches. This thesis is fundamentally wrong from a political, moral, and any other point of view.
Artsakh has been the shield of Armenia for a very long time and throughout history has sacrificed much more than 120 thousand saving the Armenian statehood and the Armenian people, the Armenian gene pool. In fact, by saving Artsakh, we are saving the entire Armenian people, we must be aware of this. Moreover, this should be clearly understood by Armenian society as well.
But the problem is that we should not artificially create a dilemma of choice between Armenia and Artsakh, moreover, this is precisely what a number of forces, in particular, #Turkey and #Azerbaijan, have been striving for a long time. They want us to be divided and have to choose between Armenia and Artsakh. In fact, Artsakh is simply on the front line, and if there is no front line, then we will all inevitably lose.
Եթե իմանայինք, որ զոհաբերվելով կփրկենք Հայաստանն ու հայ ժողովրդին, առանց որևէ մեկի բոցաշունչ ելույթների դա կանեինք․ Դավիթ Բաբայան Տեսակետը, որ 120 հազար արցախահայերից հրաժարումը կփրկի Հայաստանը ու 3 մլն հայերին՝ թյուր է, եթե իսկապես լիներ Հայաստանի փրկության հարց, եթե մենք իմանայինք, որ արցախցիները բոլոր զոհաբերվելով կփրկեն մայր Հայաստանը՝ մենք ինքներս դա կանեինք, առանց որևէ մեկի բոցաշունչ ելույթների։ Այս մասին Oragir.News-ի հետ զրույցում ասաց Արցախի նախագահի հատուկ հանձնարարություններով ներկայացուցիչ, Արցախի նախկին արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանն՝ անդրադառնալով նախօրեին Ազգային Ժողովում ՔՊ-ական պատգամավոր Գուրգեն Արսենյանի ելույթին, որտեղ նա հերթական հակաարցախյան թեզը առաջ տարավ՝ հայտարարելով. «Մենք չենք կարող ռիսկի ենթարկել երեք միլիոն հայերի՝ հանուն 120 հազար արցախցիների»։ Բաբայանն ընդգծեց, որ Արցախը տարիներ շարունակ եղել է Հայաստանի վահանը և արդեն տվել է ավելի քան 120 հազար զոհ՝ ողջ պատմության ընթացքում՝ փրկելով հայոց պետականությունը և հայ ժողովրդին, հայ ազգը և հայ գենը։ «Ես հույս ունեմ, որ դա նրա անձնական կարծիքն է։ Իրականում՝ փրկելով Արցախը՝ մենք փրկում ենք ողջ հայ ժողովրդին, սա պետք է գիտակցել։ Ավելին, սա պետք է հասկանա նաև հայ հասարակությունը։ Եթե մենք իմանայինք որ զոհեբերվելով կփրկենք Հայաստանն ու հայ ժողովրդին, անգամ մեկ հայ կմնա, ողջ ու հայ ժողովուրդը կունենա գոյատևելու հանարավորություն՝ մենք կգնայինք այդ քայլին։ Բայց խնդիրը նրանում է, որ սա ոչ թե երկընտրանք է Հայաստանի և Արցախի միջև, ինչպես դա փորձում են ներկայացնել ոմանք, ընդ որում՝ Թուրքիայի և Ադրբեջանի ուզածն էլ հենց այդ է, որպեսզի մենք պառակտվենք, մտածելով, որ երկրընտրանքը հենց Հայաստանի և Արցախի միջև է։ Իրականում Արցախը պարզապես առաջնագծում է, իսկ եթե դու չունես առաջնագծեր՝ պարտվելու ես»։ Նա նաև հիշեցրեց, որ կան պետություններ, որ անգամ իրենց մեկ քաղաքացու համար պատրաստ են պատերազմի, արդյոք սա նշանակում է, որ իրենք 1 հոգու համար վտանգում են իրենց անվտանգությունը։ «Այս թեզը ոչ քաղաքական, ոչ բարոյական, որևէ տեսանկյունից ճիշտ չէ։ Այդ կոնկրետ պատգամավորի նման տեսակետը բերելու է կատաստրոֆայի։ Պետք է հասկանալ՝ սա ի՞ր, ինչ-որ խմբի՞, թե՞ հասարակության մոտեցումն է։ Ամենակարևորն այն է, որ պետք է հասկանալ, թե հասարակության որ մասն է այդ կերպ մտածում, որովհետև դա թույլ կտա տեսնել, թե հասարակությունը որքանով է առողջ կամ հիվանդ։ Եթե որևէ մեկը նման հայտարարություն է անում, բայց հասարակության մեջ արձագանք չկա, մենք լայն դժգոհության ալիք չենք տեսնում՝ սա ավելի մտահոգիչ է ու վտանգ է հայոց պետության և հայոց պետականության համար։ Ի վերջո, նայեք Աստվածաշունչը, Սոդոմ-Գոմորը դրսի ուժերի պատճառով չեղավ, եղավ, որովհետև հասարակությունը նեխած էր, սակայն հասարակության մեջ լինել գեթ մեկը, որ արժանի է փրկվելու՝ կփրկվեր։ Այդպես էլ հիմա է»։ ©