FERDA BALANCER
ferda@agos.com.tr
Please see turkish version after this page .
this english version was translated via Google translate:
Historian Taner Akcam: the Co-Chair with the KCK Besa Hozat “Nationalist Armenian and Greek lobbies” in the framework of the debate began with the promise of Kurdish politics and talked about the Armenian issue. Akcam, political history as Abdullah Ocalan and the PKK as one of the observers who know Kurdish politics from the 1970s to the present day also drew attention to the changes in the.
-
Besa Hozat description PKK administration is exceptional for me an explanation? Or the PKK / KCK mark in the political culture is a certain reality?
PKK Stalinist type structures, ‘political culture’ should be very careful about. Besa Hozat that supplies the words and Riza Altun knows how I’m not sure what that means. “Leader Apo said such a promise, if there is wisdom in this,” she said, they’re back, I think. This discourse is increasingly a ‘political culture’, but we can mention the potential to enlarge. But Leader Apo tomorrow, “I mean, not that it, in the sense that I said,” he can do another explanation. And with Besa Hozat Altun said the leaders are correct according to their stance. But this discourse, I, I think it is very new to the PKK. Not only the PKK, the Kurdish political movement in general, it is also quite alien discourse. Ocalan make a statement of this kind and others to repeat it seems to have the back of the government of Turkey. I am convinced that, that it brought Ocalan said that state.
-
Why the state, Ocalan has said it matter?
In recent years, the AKP and the PKK for the region, mainly on the basis of Sunni Islam are known to have been in search of a strategic partnership. This partnership within the framework of the quest, Öcalan was asked to say things like that, he also promises to devote more drawback of this type can be seen. Ocalan, the AKP and the Turkish state, in 2015, approaching genocide “because jobs will not torment you, even I’m with you” message, giving is done. This discourse is largely a strategic rapprochement PKK, AKP is the product I believe. So far, all the Kurdish PKK movement, including the texture of the discourse are faced with quite alien. There are a fad middle; PKK, the BDP after 1980 in Europe and now in the United States plenty of ‘lobbying’ did and still doing. In addition, the BDP in lobbying activities, Armenian organizations know that you choose as a role model.
-
Ocalan’s approach to dealing with the Armenian issue, how do you evaluate?
I think a major problem for Ocalan over the Armenian issue, not a chance. Therefore Outlines policy stance on the subject, do not vary according to the practical needs of the movement is there in the mind. Öcalan’s attitude similar to that of Mustafa Kemal’in. Mustafa Kemal, his stance on 1915, will be made to the National Pact would calculate based on the pros and cons. Ocalan is doing so. According to him, a strategy that has identified. Kurdish region directly under their leadership, the PKK is controlled and managed by the pursuit of an option. Armenian issue, and pieces of junk from the bottom of this long-term strategy is one. According to requirements. Only one issue I want to give additional information. Ocalan, the PKK in Syria before arriving in Syria has established some relationships and partnerships with ASALA was on the lookout. Ocalan was not pleased by this at all, and this relationship was immediately tear. According to him, this was a quest unnecessary and superfluous. To me, they entered his predecessors with ASALA and a little bit of this relationship mistakes ‘childhood’ filed a complaint on the lot.
-
The PKK and the Kurdish politics for the sake of the peace process to take sides AKP that it is the opinion of such disclosures do you assess?
The peace process, “not to upset others, let me tell you promise you will like it” is not a process to be called. You do not have the PKK forces. It is their choice of the PKK. Move to another preferred, but I could shift it to a more democratic option within the democratic option not prone to the PKK. See Turkish words from the mouths of their leaders will remove Tayyip Erdogan Ocalan Kurds with entanglements around the entanglements around I see a great similarity between culturally. Both communities politics, tranced are locked between two lips of the leaders. This situation is very problematic in terms of democratic culture.
-
The role of the Kurds in the Armenian Genocide debate to what extent does it affect?
I ‘role in the genocide of the Kurds’ issue ‘lobbying’, although they may be discussed outside of nonsense … These words, if re-confirmation of their role in the genocide of the Kurds is seen as. This connection can not say that I found very healthy and right. I think about the Holocaust, both as a political movement, both the PKK and Kurdish communities in general, according to the Turkish majority stands much more in the future. Some of the municipalities in the BDP to be met with respect, are extremely nice work. Also ‘role in the genocide of the Kurds’ PKK is not the sole interlocutor. AKP and Hezbollah have such a great politico-religious body. The role of the Kurds in 1915, including these circles should be discussed in a wider framework.
-
A key figure in KCK Mustafa Karasu, in the words of Hozat comments made about Besa. How do you evaluate the statement Karasu?
Karasu for the statement I would like to underline three aspects. First, make an official statement at this point needs KCK is born. Second, Karasu, Hozat the critics “to the PKK and Kurdish enemy” la, blaming the criticism that ‘enemy’ is defined as. PKK or KCK, you must learn to criticism, but I am not hopeful it. Third, Christian communities seeking justice, freedom of the Kurdish problem is discussed as an element of the bottom. In summary said that the Kurds freer, Christians problems will be solved! However, issues relating to freedom and justice are separate from each other. Even if they miss the Kurdish freedom kavuşs, Armenians, Assyrians issues related to justice can be resolved. Canada, Australia and the U.S. as a free country, this society still grappling with the issue of justice for indigenous peoples know that. Freedom, justice is not a guarantee just a good ‘entry card’ maybe. In summary, a description of Karasu, the middle rather than solve a problem, answer a lot of new questions that need to be brought to the agenda.
Süryanilerle will be a great test of Kurds
-
Kurds gained autonomy or political governance in the form of an independent Armenian state in a matter of dealing with the past, and how? Do you have any predictions on this issue?
I will on the Kurdish issue, every step toward better, we take a further step forward in resolving the Armenian believe. Kurdish issue, the Armenian issue has roots with the same mindset: Differences of alterity not be accepted and, for this reason be seen as a security threat. Armenians in the Ottoman Empire, the Kurdish problem in Turkey because of this mindset output. Therefore, an improvement in the Kurdish question refers to a change in this mindset, and it contributes greatly to the solution of the Armenian question. In addition, the Kurds, all for a Republican, was the addressee of all kinds of violence and terror, as a community, to understand the problems of the Armenian possible to say that a lot more open. There are enough examples of this already. I, the Armenian question, in terms of the Kurds more ‘practical problems’ believe it is not. Today, the Armenian population not living in the Kurdish regions. In Turkey, the Kurdish region, including the Armenian issue, mainly the center of the Turkish government, ‘genocide recognition’ and ‘compensation’ within the framework that will address and solve the problem. So very much a ‘Turk’ is the problem. Therefore, the Armenians in Turkey’s Kurdish region, in Barzani, the problems experienced similar problems with the Assyrians be difficult. So, the Kurdish political movement and be more relaxed about the issue of the Armenian communities have conditions. Both today and in the history of the Kurds and the major problems confronting Süryanilerle think it would be. Because both pretty much in the history of the Assyrian genocide ‘is a development with a broader Kurdish, as well, especially in the region of Mardin Assyrian lands, as well as inside BDP’lilerin person is under the occupation. Therefore, more than the Syrians Kurds big test will be with me as …
-
Kurdish intellectuals often expressed by “the will of the Kurds in 1915, there was” How do you evaluate the argument?
These issues frequently as discussed Kurdish intellectuals, give up their hope of this thesis. ‘We have used’ argument is inconsistent in many ways. Knowing a little history, especially the massacres of 1894-96, including the Armenian genocide of the Kurds ‘using the’ insertion knows what they are. At even including Abdulhamid period, in many regions, the central government’s push to develop policies in this direction we know that the local ruling Kurdish structure. Even in 1878 the Treaty of Berlin, the Armenian question Armenians of the Ottoman government and not a problem between the Armenians and the Kurds and Circassians is defined as. And large states, from the Ottoman Empire, Armenians, Kurds want their protection from attack. In addition, the CUP period, for example, which is the most important part of the Armenian problem of land issues, although not central Unionist Kurdish feudal structure could not be solved due Everyone knows that. As such, the Assyrian genocide was raised mainly by Kurds.
Center of Union and Progress in this direction is that even if a policy is difficult to say. At least I do not have any information about it. Central in this regard fondly acted at the request of the Kurds. So if you wanted Kurds, Assyrians were the majority would be able to survive. If you ask me, let alone those “who used some” debate faire Kurdish and Turkish nationalists. We are a big distinction between the period of the Muslim community should prefer an approach that does not. Turkey, the Kurds, Circassians and Arabs massacred by the masses, attended by Muslim identity. In the center of decision-makers had extremely clear ethnic preferences and policies, a further separation Islam limits were determined according to the needs of Turkish nationalism. But the social problems in the area of ethnic identities, but revolved around religion. ‘Using’ thesis in a second reason is ridiculous. “In 1915, we used” the enlightened circles, “unsuruyuz founders of the Republic,” they say. According to them, the ‘bad’ when something ‘we used’, but ‘good’ when something said, “This is our masterpiece we also say” a highly inconsistent in their view. Kurdish elements, in both processes ‘are constructive elements’, the issue is as simple as that.
‘CSM does not make an official announcement about a new culture is born’
-
Besa Hozat words of criticism against him because of his answers How do you evaluate?
I read the description of hozat Agosta. Sort memorize some sentences consecutive sentences too, but they do not mean anything. According to him, there is a bad capitalist modernization, the good and the people are nice. Between peoples have no problem, i have problem of capitalist modernization. His critics were saying the PKK and Kurdish people i have enemies. I understand, Armenian and Greek lobby stands behind what they say about. This lobbies ‘bad activities’ are doing, but they had nothing to do with the Armenian nation. Therefore, these lobbies are working to the detriment of peace and democracy in Turkey thesis is to have it again. If you did not explain it in another CSM, Öcalan and other executives Hozat After what you said, the PKK and KCK in terms we can say that a new culture was being born. Outside the Turkish authorities, “to fight against Armenian and Greek lobby” There is now a new team. We all get better!
———————————————————- Turkish Version ———————————————–
Kürtlerin özgürlüğü, Ermeniler ve Süryaniler için adaletin garantisi değildir
FERDA BALANCAR
ferda@agos.com.tr
Tarihçi Taner Akçam ile KCK Eşbaşkanı Bese Hozat’ın “Milliyetçi Ermeni ve Rum lobileri” sözüyle başlayan tartışma çerçevesinde Kürt siyaseti ve Ermeni meselesi hakkında konuştuk. Akçam, siyasi geçmişi itibariyle Abdullah Öcalan’ı ve PKK’yı yakından tanıyan gözlemcilerden biri olarak 1970’lerden günümüze Kürt siyasetinde yaşanan değişime de dikkat çekti.
-
Bese Hozat’ın açıklaması PKK yönetimi için istisnai bir açıklama mıdır? Yoksa PKK/KCK siyasi kültüründe belli bir gerçeğe mi işaret ediyor?
PKK türü Stalinist yapılarda, ‘siyasi kültür’ konusunda çok dikkatli olmalıyız. Bese Hozat’ın ve Rıza Altun’un sarf ettikleri sözlerin ne anlama geldiğini bilip bilmediklerinden emin değilim. “Önder Apo böyle bir söz söyledi ise, bunda bir hikmet vardır” deyip, tekrar ediyorlar, galiba. Bu söylemin giderek bir ‘siyasi kültür’ halini alma potansiyelinden söz edebiliriz ancak. Ama Önder Apo, yarın “ben onu o anlamda değil, şu anlamda söyledim” diye bir başka açıklama da yapabilir. Ve Bese Hozat ile Altun da önderlerinin sözüne göre kendi tutumlarını düzeltirler. Fakat ben bu söylemin, PKK için çok yeni olduğunu düşünüyorum. Sadece PKK’ya değil, genel olarak Kürt siyasi hareketlerine de oldukça yabancı bir söylem bu. Öcalan’ın bu tür bir açıklama yapmasının ve diğerlerinin de bunu tekrar etmesinin arkasında Türkiye devleti var gibi gözüküyor. Kanaatim o ki, Öcalan’a devlet söylettirdi bunu.
-
Neden devlet, Öcalan’a bunu söyletmiş olsun?
Son yıllarda, AKP ve PKK’nın bölgeye yönelik, ağırlıklı Sünni İslam temelinde stratejik bir ortaklık arayışı içinde oldukları biliniyor. Bu ortaklık arayışı çerçevesinde, Öcalan’dan böyle şeyleri söylemesi istenmiş, o da, bu tür sözleri sarf etmekte fazla mahzur görmemiş olabilir. Öcalan, AKP’ye ve Türk devletine, 2015 yaklaşırken, “soykırım işleri nedeniyle başını ağrıtmayacağım, hatta senin yanındayım” mesajı veriyor, yapılan budur. Bu söylemin büyük ölçüde PKK-AKP stratejik yakınlaşmasının ürünü olduğu kanaatindeyim. Bugüne kadar PKK dahil tüm Kürt hareketlerinin dokusuna oldukça yabancı bir söylemle karşı karşıyayız. Ortada bir de bir tuhaflık var; PKK özellikle 1980 sonrası Avrupa’da ve şimdi de BDP ABD’de bol miktarda ‘lobicilik’ yaptı ve hâlâ da yapıyor. Ayrıca, BDP’nin lobicilik faaliyetinde, Ermeni örgütlerini örnek bir model olarak seçtiğini de biliyorum.
-
Öcalan’ın Ermeni meselesiyle ilgili yaklaşımını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bence, Öcalan için Ermeni meselesi fazla önemli bir sorun değil, bir ayrıntıdır. Bu nedenle konu hakkında takınılacak tutumun, hareketin pratik ihtiyaçlarına göre değişiklik arz etmesinde mahzur da yoktur. Öcalan’nın tutumu Mustafa Kemal’inkine benzer. Mustafa Kemal, 1915 konusundaki tutumunu, Misak-ı Milli’ye yapacağı getiri ve götürülere göre hesaplıyordu. Öcalan da öyle yapıyor. Kendisine göre tespit ettiği bir strateji var. Kürt bölgesinin, doğrudan kendi liderliği altında, PKK tarafından kontrol edildiği ve yönetildiği bir seçeneğin peşinde. Ermeni sorunu, bu uzun vadeli stratejinin alt ve önemsiz parçalarından bir tanesidir. İhtiyaca göre değişebilir. Yalnız bir konuda ek bir bilgi vermek isterim. Öcalan Suriye’ye varmadan önce PKK Suriye’de ASALA ile bazı ilişkiler kurmuş ve ortaklık arayışına girmişti. Öcalan bundan hiç hoşnut olmadı ve bu ilişkiyi derhal koparttı. Ona göre, gereksiz ve lüzumsuz bir arayış idi bu. Bana, kendisinden öncekilerin ASALA ile girdikleri bu ilişkinin yanlışlığı ve biraz da ‘çocukluğu’ üzerine epey şikâyette bulunmuştu.
-
PKK ve Kürt siyasetinin barış sürecinin hatırına AKP’nin yanında yer almasının bu tür açıklamalara neden olduğuna dair görüşleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
Barış süreci, “ötekini üzecek değil, hoşuna gidecek söz söyleyeyim” denecek bir süreç değildir. Buna PKK’yı zorlayan yok. Bu PKK’nın kendi tercihidir. Hareket, başka tercihlere, daha demokratik seçeneklere de yönelebilirdi ama bence PKK bünye olarak demokratik seçeneklere yatkın değil. Türklerin ağzından çıkartacağı lafa baktıkları önderleri Tayyip Erdoğan’ın etrafında kenetlenmeleri ile Kürtlerin Öcalan etrafında kenetlenmeleri arasında kültürel açıdan büyük bir benzerlik görüyorum. Her iki topluluk da siyaseti, liderlerinin iki dudağı arasına kilitlemiş vaziyetteler. Demokratik kültür açısından çok sorunlu bir durum bu.
-
Kürtlerin Ermeni Soykırımındaki rolü tartışmayı ne ölçüde etkiliyor?
Keşke, ‘soykırımda Kürtlerin rolü’ konusu, ‘lobicilik’ saçmalığının dışında tartışılabilse… Bu sözler, sanki Kürtlerin soykırımdaki rollerinin yeniden teyit edilmesi olarak görülüyor. Bu bağlantıyı çok sıhhatli ve doğru bulduğumu söyleyemem. Bence, Soykırım konusunda, gerek bir siyasi hareket olarak PKK ve gerekse de genel olarak Kürt toplulukları, Türk çoğunluğa göre çok daha ilerde duruyor. Bazı BDP belediyelerinin saygıyla karşılamamız gereken, son derece güzel çalışmaları var. Ayrıca ‘Kürtlerin soykırımdaki rolü’ konusunda tek muhatap PKK değildir. AKP ve Hizbullah gibi büyük siyasi-dini gövdeler var. 1915’te Kürtlerin rolü, bu çevrelerin de dahil olduğu geniş bir çerçevede tartışılmalı.
-
KCK’nın önemli isimlerinden Mustafa Karasu, Bese Hozat’ın sözleriyle ilgili açıklama yaptı. Karasu’nun açıklamasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Karasu’nun açıklamasıyla ilgili üç hususun altını çizmek istiyorum. Birincisi, gelinen noktada KCK’nın resmi bir açıklama yapması ihtiyacı doğmuştur. İkincisi, Karasu, Hozat’ı eleştirenleri “PKK ve Kürt düşmanı olmak”la suçlayarak, eleştiri yapanı ‘düşman’ olarak tanımlıyor. PKK veya KCK’nın, eleştirilmeyi öğrenmesi gerekir ama bundan umutlu değilim. Üçüncüsü, Hıristiyan toplulukların adalet arayışları, Kürtlerin özgürlük sorununun alt bir unsuru olarak ele alınıyor. Özetle söylenen; Kürtler özgür olursa, Hıristiyanların sorunları da çözülecektir! Oysa özgürlük ve adalete ilişkin sorunlar birbirlerinden ayrıdırlar. Kürtler özledikleri özgürlüğe kavuşsalar bile, Ermenilerin, Süryanilerin adalete ilişkin sorunları çözülmeyebilir. Kanada, Avustralya ve ABD gibi özgür ülkelerin, hâlâ bu toplumların yerli halklarına yönelik adalet sorunu ile boğuştuklarını biliyoruz. Özgürlük, adaletin garantisi değildir sadece iyi bir ‘giriş kartı’ olabilir belki. Özetle, Karasu’nun açıklaması, ortadaki bir problemi çözmekten çok, cevap verilmesi gereken bir çok yeni soruyu gündeme getirdi.
Kürtlerin büyük imtihanı Süryanilerle olacak
-
Kürtlerin özerk ya da bağımsız bir siyasi yönetime kavuşmaları halinde Ermeni meselesi ve geçmişle yüzleşme konusunda durum nasıl olur? Bu konuda öngörüleriniz var mı?
Ben Kürt sorununda iyiye doğru atılacak her adımın, bizi Ermeni sorununun çözümünde bir adım daha ileriye götüreceğine inanıyorum. Kürt sorunu, Ermeni sorunu ile aynı zihniyet köklerine sahiptir: Farklılıklarının ve başkalıklarının kabul edilmeyip, bu nedenden dolayı bir güvenlik tehdidi olarak görülmeleri. Osmanlı’da Ermeni, Türkiye’de Kürt sorunu bu zihniyet nedeniyle çıktı. Dolayısıyla Kürt sorununda bir düzelme bu zihniyette de bir değişim anlamına gelir ve bu da Ermeni sorununun çözümüne büyük katkıda bulunur. Ayrıca Kürtlerin, tüm bir Cumhuriyet boyunca, her türlü şiddet ve terörün muhatabı olmuş bir topluluk olarak, Ermenilerin sorunlarını anlamaya çok daha açık olduklarını söylemek mümkün. Zaten bunun yeteri kadar örnekleri var. Ben, Ermeni sorununun, Kürtler açısından fazla ‘pratik bir sorun’ olmadığı kanaatindeyim. Bugün Kürt bölgelerinde yaşayan bir Ermeni nüfusu yok. Türkiye’de, Kürt bölgeleri de dahil Ermeni sorunu, esas olarak merkezi Türk hükümetinin, ‘soykırımı tanınma’ ve ‘tazminat’ çerçevesinde ele alacağı ve çözeceği bir sorundur. Yani daha çok bir ‘Türk’ sorunudur. Bu nedenle, Ermenilerle Türkiye’nin Kürt bölgelerinde, Barzani bölgesinde, Asurilerle yaşanan sorunlara benzer sorunların yaşanması da zor. Yani, Kürt siyasi hareketleri ve toplulukları Ermeni sorunu konusunda daha rahat davranma koşullarına sahiptirler. Kürtlerin hem bugün hem de tarihle yüzleşme konusunda asıl büyük problemlerinin Süryanilerle olacağını düşünüyorum. Çünkü hem tarihteki Süryani soykırımı oldukça fazla ‘Kürt yapımı’dır, hem de özellikle Mardin yöresinde Süryani arazileri, içlerinde BDP’lilerin de olduğu kişilerin işgali altındadır. Dolayısıyla, Kürtlerin büyük imtihanı bana göre daha çok Süryanilerle olacak gibi…
-
Kürt aydınları tarafından sık sık dile getirilen “1915’te Kürtlerin iradesi yoktu” argümanını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bu konular sıkça tartışıldıkça, Kürt aydınlarının, bu tezlerinden vazgeçeceklerini ümit ediyorum. ‘Kullanıldık’ argümanı birçok bakımdan tutarsız. Biraz tarih bilen, başta 1894-96 katliamları olmak üzere, Kürtlerin Ermeni soykırımına ‘kullanılarak’ sokulmadıklarını bilir. Hatta başta Abdülhamit dönemi olmak üzere, birçok bölgede, merkezi hükümeti bu yönde politikalar geliştirmeye itenin yerel egemen Kürt yapıları olduğunu biliyoruz. 1878 Berlin Antlaşması’nda bile, Ermeni sorunu Osmanlı Hükümeti ile Ermeniler arasında değil, Kürtlerle ve Çerkeslerle Ermeniler arasındaki bir sorun olarak tanımlanır. Ve büyük devletler, Osmanlı devletinden, Ermenileri Kürt saldırılarından korumalarını isterler. Ayrıca örneğin İttihat ve Terakki döneminde, Ermeni sorununun en önemli parçası olan toprak sorununun, İttihatçı merkez istemesine rağmen, Kürt feodal yapısı nedeniyle çözülemediğini herkes bilir. Bunun gibi, Süryani soykırımı da ağırlıklı Kürtlerce gündeme getirilmiştir.
İttihat ve Terakki’nin bu yönde merkezi bir politikası olduğunu bile söylemek zordur. En azından ben bu konuda herhangi bir bilgiye sahip değilim. Merkez, bu konuda severek Kürtlerin istekleri doğrultusunda davranmıştır. Yani Kürtler isteseydi, Süryanilerin büyük kısmının hayatta kalabilme ihtimalleri vardı. Bana sorarsanız, bırakalım bu “kim kimi kullandı” tartışmasını Kürt ve Türk milliyetçileri yapsınlar. Biz, dönemin Müslüman toplulukları arasında büyük bir ayırım yapmayan bir yaklaşımı tercih etmeliyiz. Türk’ü, Kürt’ü, Çerkes’i ve Arap’ı ile kitleler katliama, Müslüman kimlikleri ile katıldılar. Merkezde karar verenlerin son derece açık etnik köken tercihleri vardı ve politikalar, İslam’la sınırlarını fazla ayırmamış bir Türk milliyetçiliğinin ihtiyaçlarına göre belirleniyordu. Ama toplumsal alanda sorun etnik kimlikler değil, din etrafında şekillendi. ‘Kullanılma’ tezi bir ikinci nedenden dolayı da çok saçma. “1915’te kullanıldık” diyen aydın çevreler, “Cumhuriyetin kurucu unsuruyuz” diyorlar. Kendilerine göre ‘kötü’ bir şey olunca ‘kullanıldık’; ama ‘iyi’ bir şey olunca da, “bu bizim de eserimizdir” demek kendi içinde son derece tutarsız bir bakış. Kürt unsuru, her iki süreçte de ‘yapıcı unsurdur’, mesele bu kadar basittir.
‘KCK resmi bir açıklama yapmazsa yeni bir kültür doğuyor demektir’
-
Bese Hozat’ın sözleri nedeniyle kendisine yönelik eleştirilere verdiği cevabı nasıl değerlendiriyorsunuz?
Hozat’ın açıklamasını Agos’ta okudum. Ezberlediği bazı cümleleri peş peşe sıralamış ama cümleler çok bir anlam ifade etmiyorlar. Ona göre kötü bir kapitalist modernleşme var, bir de iyi ve güzel halklar var. Halkların arasında da hiç sorun yokmuş; sorun kapitalist modernleşme imiş. Onun söylediklerini eleştirenler de PKK ve Kürt halkının düşmanları imiş. Benim anladığım, Ermeni ve Rum lobileri ile ilgili söylediklerinin arkasında duruyor. Bu lobiler ‘kötü faaliyetler’ yapıyorlar ama bunların Ermeni milleti ile alakası yok. Dolayısıyla bu lobilerin Türkiye’de barış ve demokrasinin aleyhine çalıştıkları tezini de tekrar etmiş oluyor. Eğer KCK resmi başka bir açıklama yapmayacaksa, Öcalan, Hozat ve diğer yöneticilerin söylediklerinden sonra, PKK ve KCK açısından yeni bir kültürün doğmakta olduğunu söyleyebiliriz. Türk resmi makamları dışında, “Ermeni ve Rum lobilerine karşı savaşacak” yeni bir ekip daha var artık. Hepimize hayırlı olsun!